Eileen Gray banken

Eileen Gray werd geboren in 1878 in Enniscorthy, Ierland, maar groeide op in Londen waar ze als jonge vrouw interesse ontwikkelde in schilderen. Aan het begin van de 20e eeuw verhuisde ze naar Parijs om haar interesse verder te ontwikkelen, en begon ze schoenen te maken die al snel populair en hoog gewaardeerd werden door Art Deco-liefhebbers.

In de jaren 1920 opende Gray haar eigen galerie en baande ze een weg om een van de eerste namen in modern ontwerp te worden. Ze werkte samen met verschillende belangrijke figuren in modern ontwerp, waaronder Le Corbusier en J.J.P. Oud. Gray had ook een aantal architecturale opdrachten en werd aangemoedigd door Le Corbusier om huizen te ontwerpen. Van het einde van de jaren 1920 tot het begin van de jaren 1930 ontwierp en bouwde Gray een huis in Roquebrune-Cap-Martin, Frankrijk, en een in Castellar de la Frontera, Spanje. Deze huizen belichamen de huiselijke architectuur en interieurontwerp van die tijd.

Eileen Gray's vroegste werken omvatten de Bibendum en Bonaparte stoelen, de Roquebrune stoel, en de E1027 Verstelbare Tafel, die in de permanente collectie van MoMA is opgenomen. De Royal Society of Arts benoemde Eileen Gray in 1972 tot Royal Designer for Industry. Gedurende haar leven werkte ze zowel aan grote projecten als aan kleinschaliger meubelontwerpen. Een van haar laatste projecten was met Zeev Aram, die haar ontwerpen introduceerde op de wereldmarkt. Aaram Ontwerpen heeft nog steeds de wereldwijde licentie voor Eileen Gray's ontwerpen.

Gray stierf in 1976 in Parijs en wordt vandaag de dag nog steeds algemeen geprezen en gewaardeerd als een bekwame en baanbrekende ontwerper. In 2013 werd Gray's levenswerk geëerd in het Centre Pompidou in Parijs en werd er een nieuw licht geworpen op Gray's carrière. Eileen Gray behoort tot de toonaangevende vrouwen die worden beschouwd als de meest invloedrijke ontwerpers van de 20e eeuw.