Geboren in 1913 in Milaan, was Pier Giacomo Castiglioni een vooraanstaand Italiaans architect en industrieel ontwerper. Zijn interesse in creativiteit was grotendeels te danken aan het beroep van zijn vader als beeldhouwer. Castiglioni studeerde architectuur aan de Polytechnische Universiteit van Turijn.
Na zijn afstuderen in 1937 richtte hij een ontwerpbureau op in Milaan met zijn oudere broer Livio, later vergezeld door zijn jongere broer Achille. Ontwerpopdrachten kwamen al snel van klanten over de hele wereld en ze richtten zich op stadsplanning, architectuur en design. Castiglioni was geïnteresseerd in technologie en kunst, en experimenteerde met innovatieve en nieuwe materialen om moderne ontwerpobjecten te creëren.
Na de oorlog besloot Livio zijn eigen weg te gaan, waardoor Pier met zijn jongste broer achterbleef. Samen creëerden ze ontwerpobjecten, en vooral verlichtingsobjecten die iconisch werden in modern design. Veel van deze objecten worden nu tentoongesteld in musea over de hele wereld, waaronder het Museum of Modern Art in New York en het Musée des Arts Decoratifs in Parijs.
Pier werd beschouwd als de intellectuele gelijke van zijn broer Achille. Samen creëerden ze objecten die technische innovatie combineerden met minimalisme, resulterend in een reeks designobjecten die zowel praktisch als esthetisch mooi zijn.
Twee van Castiglioni's opvallende verlichtingsontwerpen zijn de Taccia en Taraxacum lampen. Castiglioni ontving talloze prijzen, waaronder zes keer de prestigieuze Compasso d’Oro. De gebroeders Castiglioni beïnvloedden niet alleen de jongere generatie Italiaanse ontwerpers door hun ontwerpen, maar ook door de volgende generatie op te leiden. In 1946 keerde Castiglioni terug naar de Polytechnische Universiteit om ontwerp te doceren. Voor Castiglioni's dood in 1968 diende hij in verschillende ontwerpcommissies, zoals de jury voor La Triennale van Milaan, en cureerde hij verschillende designexposities in Europa. Vandaag de dag worden Pier Giacomo Castiglioni's verlichtingsontwerpen en meubels geproduceerd door de Italiaanse bedrijven Flos, Arredoluce en Artemide.